Naukowy.pl
Humanistyczne => Język polski => Kącik Twórczości => Wątek zaczęty przez: KenezMajNas w Maj 07, 2008, 09:01:21 pm
-
Serdeczność ducha z przekorą mózgu
Chociaż nuta słów nie niesie
Jednak płynie muzy mowa
Też pod pędzlem płótno gnie się
To co w nocy widzi sowa
A nietoperz w locie swoim
Zaślepiony lecąc płynie
W grawitacji będąc lekkim
W tą nieważkość nie szybuje
Malarz tworząc fotografię
Odwzoruje dar widzenia
Z pomyślności znając skalę
Nie zna słowa dowidzenia
Obszar światły horyzontu
Odczytanej metafory
O profesji realizmu
Dla odbiorców szarej kory
Dźwięki w nuty uchwycone
Kalejdoskop aureola
W tęczy barwy nieskończone
Która ? to natury rola
Podobając się inwencji
Nieźle można sobie radzić
I się wpisać co absencji
Taką przyszłość chcieć zaskarbić
Gdyż to święci garnki lepią
Przedkładając że się uda
Nie na chlebie mózgi żyją
Można uznać ze to cuda
A ta serca ślepa wiara
Z nią się ścina, mózgu racja
Nieuchwytna część duchowa
Metodyka dekoracja
kenezmajnas